The Tongue Stick, leagan primitive.

Seo ceann de na scéalta is fearr a d’inis m’athair, agus é athghafa go dtí a fhíor-bhunús ... is ar éigean a bhíonn cuimhne agam ar an mbunús sin, agus ar cosúil uaireanta nach raibh ann riamh. Ach cosúil le m’athair, is fada liom uaim é nuair a éistim leis na cicadas.

Bhí sé ó imeall an chnoic a chonaic sé ag eitilt air, i dtosach an lae paidir. D’fhéach sé ar chorrán fadaithe a shliocht tríd an ngaoth de Las Trancas, i dtreo teagmhálacha leis an abhainn Araute. Ós rud é go raibh sé i gcoinne an tsolais, d’éirigh an luí na gréine as a chreidiúint go sealadach i scéal an scuadáin dhorcha a bhí ag lorg na mbabhtaí, áit a bhfuil ardchonairí, áit a gcónaíonn an Torogoz.

Ach an lá dar gcionn dhúisigh an nuacht an finscéal: bó marbh i machaire Vargas, gan scríobadh, gan buille, gan teanga. Is ansin a chuimhnigh Don Marcos, a thugamar Maco air ansin (mar a bhíodh a sheanmháthair ag rá), agus chuimhnigh sé orm, go ceann tréimhse leathdhéanach eile.

Oíche dorcha samhraidh a bhí ann, agus an teas ag sileadh in easnacha agus ag canadh na gcuairteoirí guacos ag lorg cearca díomácha i gcrainn liathróidí. An tost cruicéad bhris sé, agus ní mar gheall ar cicadas leadránach; bhí sé cosúil le roar tarbh, rud a chiallaigh go raibh sé éadóchasach sa fad muddy. Tháinig Maco suas agus shiúil sé ar bord, taobh thiar de na latrine; bhí an oíche níos deise fós, gan réaltaí nua ar bith, cosúil le hAibreán ar bith a bhí leamh gan cúrsaí grá, agus guth a mhná céile sa mhacalla tost:

- Go bhfuil an tarbh ag caoineadh, caithfidh sé a bheith i bhfostú i sreang.

Tá súil aige go dtiocfadh le Uncail Noah freastal ar an gcríoch nuair a shocraigh sé a bhróg chlé a cheangal go maith, d'fhill sé abhaile le gunna dhá cheann déag, lampa an fhir agus bosca lón lámhaigh.
Shliocht sé go dtí an doras le bang, chroith an lampa chun a dhóiteán a dhúisiú, agus an bealach ceart á dhéanamh aige tríd an rainse Don Catarino= díreach ag titim La Cachirula.
D'éist sé le ciúnas eunuch chaste agus canadh amhrán eile ach leis an gcoir chéanna:

- Ah! Catocho, ghlac tú an oíche arís san Eaglais.

Chuaigh sé síos go cúramach, ag cuimhneamh ar shean-duillíní a raibh blas orthu le póga furtive, anáil ocote agus comhghairdeas le gabhálacha ó ruathar na ndlíthe féideartha. Go luath fós bhí sé ag trasnú na habhann, mhúch sé an laindéar don chultúr mór le rá, agus é á athrá san ae.

- Cuimhin leat an chuid is fearr copante le soiléireacht an chúir agus le torann na gcloch.

Nuair a shroicheann tú céim an tarbh, cúpla méadar ó na trapiche, rinne sé iarracht an chothromóid a réasúnú; rith an t-ainmhí timpeall ar thine agus lig gach trian den éilips a scread mharfach amach. Chuaigh Maco, sa dorchadas, chuig an gcosán, réidh chun an lampa a bhí curtha ar a mhullach cheana féin a lasadh. Raidhfil ar láimh, rinne sé iarracht díorthach an ainmhí a réiteach, a raibh lána marcáilte cheana féin tar éis leath uair an chloig de bhualadh an fhéir.

Dá mba rud é nár ardaigh sé ach é, d’fhéachfadh sé leis an rúitín mistéireach, a rinne an tarbh a rialú le a támhshuanach boladh a shliocht cosúil le drúcht agus a threisigh an srón go rithim an bhlaosc dhifriúil ar owl sa tabanco.
Ré na Sacalenguas, ina iarracht earráideach an seánra a athrú roghnaigh tarbh a bhí frithsheasmhach in aghaidh dogma; bheadh ​​bó tar éis titim ina chodladh i nóiméid, agus ansin shliochtfadh sí go bog, bheadh ​​lúb dúbailte clúdaithe lena muintín jafa, ag brú go dtí gur tháinig an teanga amach i méid indíolta. Ba mhaith liom é a bhlaiseadh agus an droch-bhlas atá ar rumia a thógáil amach trí uth tairisceana a ithe mar mhilseog.

Chríochnaigh miontuairiscí na nathair néata ró-luath; Labhair Maco an lampa, agus tharraing sé aird ar an tarbh go ndearna sé, gan roghanna, freagairt trí thallann a scaoileadh i dtreo na feirme. Uncail Noah. Nuair a shroich sé doras na mbeár screamed sé agus ceann eile nuair a léim sé, mar gheall ar fhuaim na mbrainsí briste níor stop sé ar fad agus é ag trasnú na cána, ansin ag an gcrann remover. Nuair a d’fhéach Maco go beacht, agus é ag iarraidh an reiptíl sciathánach a shoilsiú, bhí sé imithe. Níor tháinig ach a drúcht anuas agus is ar éigean a d’fhéadfadh sé cleite liath cloiche a tharrtháil a bhain, mar gheall ar a bholadh salach, leis an eastóscóir teanga.

D'fhill Maco mar shábhálaí codlata, agus é ag iarraidh a sháil a chasadh agus an chuma air go raibh allas fuar ar a dhroim go hingearach. Shroich sé an teach, choinnigh sé an raidhfil, na bróga agus an lampa, gan a bheith ag iarraidh a leithéid de bhfreagra thit sé ina chodladh agus shamhlaigh sé gur chaith sé sa linn The Little Mermaid, le spéir á seoladh ag ainmhithe ón scannán Avatar, ach i 2D.

An lá dár gcionn bhí bó donn marbh ar an bhfeirm Don Íosa Orellana, gan rianta, gan fhuil, gan teanga.